Þórðarvaka Nykurs

Skáldafélagið Nykur stendur fyrir ljóðakvöldi til heiðurs Þórði Helgasyni, dósent og ljóðskáldi, en hann varð sextugur þann 5. nóvember. Þórðarvaka fer fram miðvikudagskvöldið 14. nóvember kl. 20:00 á efri hæð Café Sólons í Bankastræti. 

Þórður var Nykri innan handar þegar félagið steig sín fyrstu skref árið 1995, auk þess sem hann hefur liðsinnt fjölmörgum ljóðskáldum og rithöfundum í gegnum árin. Í gegnum starf sitt hjá Kennaraháskóla Íslands hefur hann leitt stóran hóp kennaranema inn í ranghala ljóðlistarinnar og þannig stutt við ljóðið innvortis í menntakerfinu. Nykur sýnir þakklæti sitt í verki með því að smala ljóðskáldum á Þórðarvöku og bjóða upp á safaríka heiðursdagskrá.
Þau skáld og rithöfundar sem lesa upp úr verkum sínum á Þórðarvöku eru: 
Andri Snær Magnason
Arngrímur Vídalín
Davíð Stefánsson
Emil Hjörvar Petersen
Guðmundur Óskarsson
Ingunn Snædal
Kjartan Hallur Grétarsson
Sigtryggur Magnason
Sigurbjörg Þrastardóttir
og Þórður Helgason sjálfur 

Að auki verður lesið úr verkum Sigurlínar Bjarneyjar Gísladóttur, Toshikis Toma og Kára Páls Óskarssonar, en bækur þeirra þriggja, ásamt bókum frá Emil Hjörvari Petersen og Guðmundi Óskarssyni, mynda fimm bóka uppskeru Nykurs árið 2007.
Í hléi spilar hljómsveitin Malneirophrenia epíska og svala tóna fyrir gesti kvöldsins. Tilboð á veitingum, aðgangur ókeypis og allir ljóðaunnendur velkomnir!

Nokkur ljóð úr

Ást og umhyggja
Þú ert sú sem ég hugsa mest um,
sú sem á allar rætur hjarta míns,
sú sem átt alla mína ást og umhyggju
og átt allt sem ég get gefið frá mér.

Hún grætur
Tágrönn og horuð
situr hún og grætur,
veit ekki hvert hún stefnir
né hvar hún endar.

Situr ein,
reynir að bæta sig
en getur það ekki
því hún er föst í eigin kvölum.

Því hægt og rólega
hverfur hún smátt og smátt,
hún reynir að bæta sig
áður en það er of seint.

Því dagurinn í dag
gæti verið sá seinasti
sem hún lifir. 

Nakinn
Ég vissi ekki alveg hvenær
ég gat hætt að hugsa
um þetta sem gerðist um daginn
þar sem ég stóð einn og nakinn.

Fólk hló að mér og gerði grín,
starði bara á mig
með sínum ógnandi augum.

Mér leið alveg hrikalega illa,
að standa þarna alsber
fyrir framan allt þetta fólk,
mig langaði helst að stökkva útum gluggann
og vona að ég myndi

losna úr þessari aðstöðu.

En ég gerði samt ekkert,
stóð bara kyrr og horfði á fólki
hlæja að mér eins og ég væri
eitthvað skemmtiatriði.

En ég veit ekki enn
hvernig það gerðist.

Myrkur

Myrkrið er eins og sólin,
falin fegurð sem fáir hafa séð.
Fegurð sem sést aðeins í augum þeirra

sem trúa á fegurð myrkursins.